แม้จะพบได้บ่อยในผู้หญิง แต่โรคตื่นตระหนกก็สามารถเกิดขึ้นในครอบครัวได้เช่นกัน โดยทั่วไปจะเริ่มขึ้นในช่วงวัยรุ่นตอนปลายหรือผู้ใหญ่ตอนต้นและส่งผลกระทบต่อผู้คนจำนวนมาก ผู้เชี่ยวชาญบางคนคาดการณ์ว่าปัจจัยทางพันธุกรรมมีบทบาทในการเริ่มมีอาการ ความผิดปกตินี้มีแนวโน้มที่จะส่งผลกระทบต่อผู้ที่มีประวัติครอบครัวเป็นโรคพิษสุราเรื้อรังหรือใช้สารเสพติด นอกจากนี้ยังเชื่อมโยงกับภาวะซึมเศร้า นอกจากนี้ บุคคลที่ได้รับความเครียดในชีวิตอย่างมีนัยสำคัญมีแนวโน้มที่จะพัฒนาโรคตื่นตระหนก

สมาคมความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าแห่งอเมริกา (ADAA) ติดตามอาการของโรคตื่นตระหนก ความผิดปกตินี้สามารถเกิดขึ้นได้กับทุกวัย แต่มักเริ่มในวัยรุ่นตอนปลายหรือผู้ใหญ่ตอนต้น สิ่งนี้สามารถนำไปสู่การรบกวนอย่างรุนแรงในชีวิตประจำวัน สิ่งนี้ขัดขวางไม่ให้ผู้ป่วยทำงานได้ตามปกติในสถานการณ์ประจำวัน ในบางกรณี ผู้ที่เป็นโรคตื่นตระหนกไม่สามารถออกจากบ้านได้เนื่องจากกลัวว่าจะถูกโจมตี

ความชุกของโรคตื่นตระหนกอยู่ที่ 2 ถึง 3% ในสหรัฐอเมริกา และ 0.1 ถึง 0.8% ในเอเชีย พบได้บ่อยในผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย อาการของโรคตื่นตระหนกมักปรากฏในช่วงอายุ 16 ถึง 24 ปี มีผู้ป่วยจำนวนน้อยที่เกิดในวัยเด็ก และอัตราความชุกของภาวะนี้จะลดลงในผู้สูงอายุ การลดลงนี้อาจเป็นเพราะความรุนแรงของอาการลดลงถึงระดับที่ไม่แสดงอาการ สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับอาการของโรคตื่นตระหนก โปรดไปที่ consultordesalud.com.ar

ผู้ที่เป็นโรคตื่นตระหนกอาจรู้สึกกลัวและวิตกกังวลอย่างกะทันหันและรุนแรง ไม่มีภัยคุกคามที่แท้จริงต่อพวกเขา พวกเขารู้สึกว่าพวกเขากำลังสูญเสียการควบคุมและกลัวว่าพวกเขากำลังจะตายหรือสูญเสียการควบคุมจิตใจ ไม่ทราบเหตุผลที่แน่ชัด แต่เป็นที่ชัดเจนว่าความผิดปกติจะดำเนินต่อไปจนกว่าบุคคลนั้นจะหยุดรับมือกับมัน สิ่งนี้สามารถนำไปสู่ความจริงที่ว่าชีวิตของคน ๆ หนึ่งจะส่งผลต่อสุขภาพของเขา

ความชุกของโรคตื่นตระหนกแตกต่างกันไปในแต่ละภูมิภาค ในสหรัฐอเมริกาพบได้บ่อยในผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย มักได้รับการวินิจฉัยตั้งแต่อายุยังน้อย แต่สามารถเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อในชีวิตของคนๆ หนึ่ง ส่งผลให้รับมือกับสถานการณ์ในชีวิตประจำวันได้ยาก และอาจทำให้การทำงานประจำวันหยุดชะงักอย่างร้ายแรงได้ ในขณะที่บางคนอาจมีอาการไม่กี่ตอน แต่คนอื่น ๆ สามารถทนทุกข์ทรมานจากโรคตื่นตระหนกเป็นเวลาหลายปี

ผู้ที่เป็นโรคตื่นตระหนกมักกลัวสถานการณ์ที่อาจกระตุ้นให้เกิดความรู้สึกหวาดกลัว การโจมตีเหล่านี้คาดเดาไม่ได้และมักถูกเข้าใจผิดว่าเป็นโรคหัวใจ พวกเขาอาจรู้สึกเป็นลมหรือวิงเวียน พวกเขาอาจพยายามหลีกเลี่ยงสถานการณ์ที่อาจส่งผลร้ายแรงต่อชีวิตของพวกเขา ผลก็คือ ผู้คนจำนวนมากจะพยายามใช้มาตรการที่สิ้นหวังเพื่อป้องกันหรือลดการโจมตีให้เหลือน้อยที่สุด อย่างไรก็ตาม พวกเขามักจะทนทุกข์ทรมานกับโรคนี้ต่อไปจนกว่าจะส่งผลกระทบต่อชีวิตของพวกเขา

โชคดีที่มีวิธีการรักษาหลายอย่างสำหรับโรคตื่นตระหนก ความชุกของโรคตื่นตระหนกมีผู้หญิงเป็นเปอร์เซ็นต์สูง และมีอัตราเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในสหรัฐอเมริกา ในช่วงวัยรุ่น ความผิดปกตินี้มีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้น โดยสูงสุดที่อายุประมาณ 24 ปี แม้ว่ากรณีจำนวนเล็กน้อยจะเกิดขึ้นในช่วงวัยเด็ก แต่โดยทั่วไปมักพบได้น้อยกว่ามากเมื่อเป็นผู้ใหญ่ บางคนไม่สามารถออกจากบ้านได้เพราะกลัวการโจมตีเสียขวัญ

แม้ว่าจะมีการรักษาหลายวิธี แต่วิธีที่ดีที่สุดในการรักษาสภาพคือการบำบัด แพทย์จะสั่งยาที่ช่วยให้คุณเอาชนะอาการของโรคตื่นตระหนกได้ การบำบัดจะแตกต่างกันไป แต่อาจรวมถึงการบำบัดและยา สมาคมความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าแห่งอเมริกาติดตามความชุกของโรคตื่นตระหนก ผู้ป่วยอาจอยู่ในวัยใดก็ได้ แต่อาการมักเริ่มในวัยรุ่นหรือวัยผู้ใหญ่ตอนต้น โรคนี้อาจรุนแรง และผู้ที่เป็นโรคตื่นตระหนกอาจมีปัญหาในการใช้ชีวิตประจำวัน

อาการของโรคตื่นตระหนกอาจเป็นเรื่องยากที่จะรับรู้ ในขณะที่คนส่วนใหญ่ประสบกับการโจมตีเสียขวัญเพียงครั้งเดียว พวกเขาสามารถแบ่งออกเป็นหลายประเภทของการโจมตี ซึ่งหมายความว่าความผิดปกติสามารถเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ การโจมตีเสียขวัญมีหลายประเภท และหลายคนจะมีอาการแบบเดียวกัน หากคุณเป็นโรคตื่นตระหนก การรักษาอาจทำได้ยาก สามารถรักษาได้หลายวิธี และคุณอาจพบว่ามีประโยชน์ในชีวิตประจำวันของคุณ